27 czerwca 2025 roku w Biurze Wystaw Artystycznych w Kielcach odbył się wernisaż 48. edycji Interdyscyplinarnego Konkursu Plastycznego Województwa Świętokrzyskiego „Przedwiośnie”, który stał się szczególną okazją do pożegnania Stanisławy Zacharko-Łagowskiej, wieloletniej dyrektor BWA. Wernisaż 48. „Przedwiośnia” był nie tylko świętem sztuki współczesnej, ale również momentem refleksji nad 40-letnią działalnością Stanisławy Zacharko-Łagowskiej w BWA, w tym ponad 13 lat na stanowisku dyrektor. Podczas wydarzenia zaprezentowano wystawę pokonkursową, na którą złożyło się 118 prac 64 artystów, wybranych spośród 238 zgłoszeń oraz uroczyście nagrodzono laureatów konkursu.
Po ceremonii wręczenia nagród szczególne podziękowania skierowano do Stanisławy Zacharko-Łagowskiej za jej ogromny wkład w rozwój instytucji i promocję sztuki w regionie. Przygotowana przez nią specjalna instalacja „Tło do Autoportretu”, będąca dokumentalnym podsumowaniem jej pracy, stała się symbolicznym zamknięciem tego etapu. Jak sama podkreśliła, ekspozycja ma charakter dokumentalny, prezentując archiwum jej działalności – katalogi, teksty i wspomnienia związane z wystawami, które organizowała i kuratorowała. „Dużo z siebie tutaj zostawiłam i z radością to przekazuję w ręce kolejnej dyrektor i zespołu” – mówiła, zaznaczając, że choć odchodzi z roli dyrektor, pozostanie aktywną uczestniczką życia artystycznego, jako widz i artystka.
Stanisława Zacharko-Łagowska, związana z BWA od 1985 roku, przez dekady kształtowała oblicze kieleckiej sceny artystycznej. Jako historyk sztuki, krytyk, kurator i artysta, przyczyniła się do organizacji licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych, w tym cyklicznych projektów takich jak „Autorytety Polskiej Fotografii Artystycznej” czy „Most Kultury”. Jej praca obejmowała także tworzenie katalogów, pisanie tekstów krytycznych oraz wspieranie lokalnych artystów. W 2013 roku, pod jej kierownictwem, BWA przeniosło się do nowej siedziby przy ulicy Kapitulnej, co znacząco podniosło prestiż instytucji.
Podczas wernisażu wspominano o Jej zaangażowaniu, kreatywności i determinacji w pokonywaniu trudności, takich jak ograniczone fundusze czy nieudane konkursy na stanowisko dyrektora, które – jak sama przyznała – udało jej się „uratować” przed niewłaściwymi decyzjami. Jej pożegnalna instalacja, prezentowana w Galerii Górnej, jest swoistym testamentem artystycznym, ukazującym bogactwo jej dorobku, oddanie sztuce i przede wszystkim pracy.
Stanisława Zacharko – Łagowska, Tło do Autoportretu
