Grzegorz Bednarski „Autoportret”, 1996, węgiel na papierze, 70 x 100 cm
Nota Biograficzna
Artysta urodził się w 1954 roku w Bydgoszczy. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie latach 1975–1980; dyplom w pracowni prof. Jana Szancenbacha. Od 1998 kieruje własną pracownią malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Tytuł profesora otrzymał w 2016 roku.
Wybrane wystawy:
- Świadomość tradycji. Wystawa malarstwa i rysunku Grzegorza Bednarskiego i Tadeusza Boruty, Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa (1985);
- Grzegorz Bednarski – Tadeusz Boruta, Pawilon SARP, Warszawa(1990);
- Dom Misteriów, Galeria Piotra Nowickiego, Warszawa (1990);
- Malarstwo, rysunek, Galeria Kordegarda, Warszawa (1995);
- Martwa natura dla Dadleza, Galeria Garbary 48, Poznań (1997);
- Figurracje. Malarstwo Grzegorza Bednarskiego i Tadeusza Boruty, Pałac Sztuki TPSP, Kraków (1997);
- Grzegorz Bednarski, Janusz Matuszewski, Zbigniew Sprycha, Galeria u Jezuitów, Poznań (2004);
- Obrazy z cyklu Personifikacje, Galeria Pryzmat, Kraków (2004);
- Piekło według Dantego, Galeria Sztuki Współczesnej BWA – Olsztyn, Królikarnia, Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie, Włoski Instytut Kultury w Krakowie, Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie (2004–2006);
- Galeria Angelica, Rzym (2007);
- Hedonista maluje ukrzyżowanie, Galeria aTAK, Warszawa (2007);
- Malarstwo, Galeria Sztuki Sceny Plastycznej KUL, Lublin (2010);
- Apokalipsa, Galeria Lipowa 13, Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Lublin (2010)